Rola rodziców w radzeniu sobie z fobiami społecznymi dziecka
Posted on | June 13, 2025 | No Comments
Fobia społeczna u dzieci to nie tylko chwilowa nieśmiałość – to realne zaburzenie lękowe, które może utrudniać rozwój emocjonalny, relacje rówieśnicze i funkcjonowanie szkolne. Kluczową rolę w procesie wychodzenia z tego lęku odgrywają rodzice. Wyjaśniamy, jak rodzice mogą pomóc dziecku z fobią społeczną i dlaczego ich zaangażowanie jest nie do przecenienia.
Empatyczna postawa rodzica jako fundament wsparcia
Pierwszym krokiem w pomaganiu dziecku zmagającemu się z fobią społeczną jest akceptacja jego trudności bez ich umniejszania. Dla dorosłych z pozoru błahe sytuacje – jak odpowiedź przy tablicy czy zabranie głosu na forum – mogą być dla dziecka źródłem paraliżującego lęku. Rodzice powinni wykazywać zrozumienie i unikać oceniania czy nacisku.
Ważne, by nie etykietować dziecka jako „nieśmiałego” czy „trudnego”, lecz rozmawiać z nim spokojnie o uczuciach i sytuacjach stresujących. Taka empatyczna postawa buduje zaufanie i sprawia, że dziecko czuje się bezpiecznie, co stanowi bazę do dalszej pracy nad przełamywaniem lęków społecznych. Dla wielu dzieci samo wsparcie emocjonalne ze strony rodzica to pierwszy krok w stronę wyjścia z izolacji.
Małe kroki i codzienne sytuacje
Rodzice mogą aktywnie wspierać dziecko z fobią społeczną poprzez celowe, ale delikatne zachęcanie do kontaktów społecznych. Kluczem jest metoda małych kroków – nie chodzi o rzucanie dziecka na głęboką wodę, lecz stopniowe oswajanie go z sytuacjami, które wywołują lęk. Może to być wspólne zamówienie w kawiarni, rozmowa z nowym kolegą czy udział w zajęciach dodatkowych w małej grupie.
Każdy sukces – nawet najmniejszy – powinien być zauważony i pozytywnie wzmocniony. Rodzice mogą też pełnić rolę „modelu” – pokazując, jak wygląda spokojna rozmowa, radzenie sobie z tremą czy proszenie o pomoc. Takie działania pomagają dziecku uwierzyć, że może poradzić sobie z trudnymi sytuacjami, a świat zewnętrzny nie jest wrogi.
Współpraca rodziny z psychologiem
Choć wsparcie rodziców jest nieocenione, w wielu przypadkach konieczna jest profesjonalna pomoc psychologa lub terapeuty. Wczesne rozpoznanie i diagnoza fobii społecznej pozwalają dobrać skuteczne metody pracy – najczęściej jest to terapia poznawczo-behawioralna. Specjalista pomoże dziecku zrozumieć mechanizmy lęku i nauczy go radzenia sobie z trudnymi emocjami.
Równocześnie rodzice otrzymują wskazówki, jak wspierać dziecko na co dzień i jak nieświadomie nie wzmacniać lękowych zachowań. Ważne jest, by nie traktować wizyty u psychologa jako „ostatniej deski ratunku” – im wcześniej rozpoczniemy działanie, tym większa szansa na trwałą poprawę. Rodzic, który aktywnie uczestniczy w procesie terapeutycznym, daje dziecku nie tylko poczucie bezpieczeństwa, ale i realne narzędzie do przezwyciężenia fobii społecznej.